خواجه بشیر احمد انصاری
تاریخ: 17 قوس 1398 – 8 دسامبر 2019
چهار روز پیش داکتر تتسو ناکامورا را در جلال‌آباد کشتند که مرگ این انسان استثنایی جامعه‌ی افغانستان را تکان داد. خبر کشته شدن ناکامورا خاطرات ایام کودکی را برایم تداعی کرد که تصور می‌کردیم کشتن هر غیر‌مسلمانی کافی است تا بهشت را برای ما بیمه کند.
وقتی کمی سر عقل آمدیم، دیدیم که حزب دموکراتیک خلق آمد تا با طرح ماتریالیزم دیالکتیک و انکار متافزیک پایه‌های «جامعه‌ی شگوفان» را روی جمجمه‌ی ده‌ها هزار دانشمند عرصه‌های فکر و فرهنگ تهداب نهد. این خشونت، بر ذهنیت پیشین ما مهر تأکید گذاشت و منطق آن را موجه جلوه داد. به این صورت، دانه‌های خشونت‌زای ایام کودکی که در خاک دل و دماغ ما کاشته شده بود، نه تنها سر برآورده جوانه زد که در عرصه‌ی اجتماعی نیز زمینه‌ی تطبیق و توجیه یافت.
آن‌چه ما در ایام کودکی در پیوند به غیر‌مسلمانان می‌اندیشیدیم و امروز کودکان ریش‌دار فراوانی آن را از قوه به فعل در‌می‌آورند، دو سرچشمه دارد که یکی اصل قدرت بسیج‌گرانه دین و سپس ابزاری ساختن آن در تقابل با «دیگر» است و دیگرش متونی است که در لابه‌لای میراث دینی ما از قرن‌ها بدین‌سو نهفته و کسی در زمینه‌ی نقد علمی آن کاری نکرده است.
ما امروز احادیثی داریم که می‌گوید در قیامت به هر مسلمانی، یک یهودی یا مسیحی داده شده و برایش گفته می‌شود که به جای تو، او را در آتش می‌اندازیم؛ به این مفهوم که هرچه می‌خواهی بکن و غیر‌مسلمانان گناه ترا خواهند کشید. تراژدی ما در این است که معتبر‌ترین کتاب‌های ما چنین روایاتی را نقل کرده و علمای پیشین ما بر آن‌ها مهر «صحت» کوبیده‌اند. در یک حدیث «صحیح» دیگر حاکم نیشاپوری روایت می‌کند که در روز رستاخیز گروهی از مسلمانان که گناه‌شان به اندازه‌ی کوه‌‌های بلند و بزرگ است، پیش می‌آیند و خدا امر می‌کند که گناه آن‌ها را بر دوش یهودی‌ها و مسیحی‌ها افگنده و این گناه‌کاران را به بهشت ببرید.
داکتر ناکومارا آمده و آستین بر زده بود تا بیماری جذام را در میان ما درمان کند، بی‌خبر از این‌که مشکل اصلی ما جذام فکر و اندیشه و جهان‌بینی است و این جهان‌بینی بیمار را تنها ناكومارا‌هاي خودى درمان خواهند توانست.
بیایید این بخش سوره نساء را یک بار بخوانیم که می‌گوید: «کیفر و پاداش نه بر وفق آرزوهایِ واهیِ برخی از شما مسلمانان است و نه بر وفق آرزوهایِ واهی اهل کتاب. هر کس مرتکب کار زشتی شود، به آن کیفر داده می‌شود.»
یاد این انسان بزرگ گرامی و روى قاتلانش در هر دو جهان سياه باد!